Boom op labradoriet

Beschrijving

Een digitale collage van een oude boom. De boom is kaal en lijkt te gloeien, deze is geschilderd met aquarelverf. De boom staat op een blauwe rots. De lucht is gemaakt van een soort gesteente.
Voor de achtergrond heb ik een scan van een labradorietsteen gebruikt. Deze steen heeft een prachtige blauwgroene glimmende kleur.

Het kleurloze, witte, grijze of lichtgroene labradoriet heeft een glasglans, een witte streepkleur, een perfecte splijting volgens kristalvlak en een goede volgens. De gemiddelde dichtheid is 2,69 en de hardheid is 7. Het kristalstelsel is triklien en het mineraal is noch radioactief, noch magnetisch. Het karakteristieke kleurenspel, dat labradoriseren wordt genoemd, wordt veroorzaakt doordat het licht breekt op microscopisch kleine kristalletjes van verschillende donkere mineralen, die op de splijtvlakken liggen.

Labradoriet komt meestal vormeloos of korrelig voor; het mineraal vormt zelden of nooit kristallen. Labradoriet is van de edel- sierstenen die zo’n kleurenspel vertonen ongetwijfeld de bekendste. Wanneer de steen oordeelkundig wordt geslepen, komt het kleurenspel nog beter tot zijn recht. Maar ook op de ruwe brokken is het fraaie labradoriseren vaak te zien. Er zijn weinig mineralen die zo sterk van kleur veranderen als labradoriet.
De naam van het mineraal labradoriet is afgeleid van het schiereiland Labrador in Canada, waar het voor het eerst beschreven werd. De steen werd in 1780 aan de Atlantische oostkust van de regio Labrador ontdekt door een pater en door hem naar het gebied vernoemd. Hij vond een groot aantal zwerfstenen met een opvallende grijze kleur die bij het draaien van kleur veranderde in donkerblauwe en groene nuances. Deze vondst wekte grote belangstelling bij de wetenschappers in die tijd en men stelde vast dat hier sprake was van een natronkalkveldspaat of plagioklaas.